Waarom homoseksualiteit voor sommige Marokkaanse jongeren taboe is

Wat is er gebeurd?

  • In Marokko zijn gebruikers van een datingapp voor homo's 'geout'. Dat zorgde voor problemen voor sommige mannen, want homoseksualiteit is verboden in het land. Ze worden bedreigd en sommigen van hen zijn zelfs door hun familie uit huis gezet.

  • Onder een video die we daarover plaatsten kregen we bijna 2000 comments. "Eerlijk is eerlijk mensen, het is tegen de natuur in", was één daarvan. Ook reageerden sommige jongeren met "trots" en de Marokkaanse vlag.

  • Daar schrokken anderen weer van: "Om je te bedenken dat zelfs in een land als Nederland nog zo veel mensen homofoob zijn...", werd er gereageerd. Gemengde reacties dus.

Waarom moet ik dit weten?

In Marokko is homoseksualiteit strafbaar. Heeft ermee te maken dat het een islamitisch land is. Sommige moslims vinden dat homoseksualiteit volgens hun geloof niet mag, en bestraft moet worden. Daarom kun je in Marokko drie jaar de cel in gaan als je bijvoorbeeld seks hebt met iemand van hetzelfde geslacht.

In Nederland is dat heel anders. Hier mag je wel homoseksueel zijn, en ook trouwen met wie je wil. Desondanks zijn er ook hier mensen die homoseksualiteit niet accepteren. Sommige groepen meer dan anderen. Protestanten, mensen met een niet-westerse migratieachtergrond en mensen van 'overige religies' denken bijvoorbeeld bijna twee keer zo negatief over lhbt'ers als andere mensen. Lang niet alleen Marokkanen dus, maar daar ging het bij deze post wel over. Daarom zochten we dit verder uit.

Wie vindt wat?

Dat homoseksualiteit zoveel losmaakt onder deze jongeren, heeft volgens Najat Chicar veel te maken met de cultuur en hun geloof. Zij spreekt namens de Nederlands-Marokkaanse lhbti-organisatie Pink Marrakech met Marokkaanse jongeren op scholen over homoseksualiteit: "Dat is zo'n ontzettend gevoelig onderwerp. Seksualiteit is al onbespreekbaar, maar homoseksualiteit is echt next level. Dat geldt ook zeker niet alleen voor Marokkaanse jongeren, ook binnen veel andere culturen is het een moeilijk thema."

Volgens Najat spelen geloof en familie daarin een grote rol: "Volgens sommige moslims breek je de regels als je homoseksueel bent. En binnen de cultuur heerst een heel erg wij-gevoel. Als jij de regels breekt, dan staat dat ook slecht voor je familie." Najat denkt dat dat kan verklaren waarom Marokkaanse jongeren ook in Nederland moeite hebben met homoseksualiteit: "Nederland is een vrij individualistisch land, mensen zijn hier meer op zichzelf aangewezen. Dat leer je op school en buitenshuis wel, maar zodra je thuis komt val je toch weer onder de regels van je gezin. Daar wil je bij blijven horen, je wil niet buitengesloten worden, ook al heb je misschien een andere mening of geaardheid."

Dat vindt ook Ziad van 18: "In Marokko kijkt je familie uit naar het moment dat je gaat trouwen. Als je dan homoseksueel bent, dan valt een droom voor je familie in diggelen. Daarnaast kan het ook gevaarlijk zijn voor je familie, zij worden er ook op aangekeken als je de regels breekt. Ik snap daarom wel dat die wetten er zijn."

Hij plaatste daarom ook de comment "That's my country" met een hartje en de Marokkaanse vlag: "Ik wilde me uitspreken omdat wij andere normen en waarden hebben, en mensen hier soms doen alsof we daarom niet meetellen. Dat die homo's in Marokko nu zomaar op straat zijn gezet vind ik ook niet kunnen, maar de regels daar zijn gebaseerd op ons geloof. Ik wilde zeker niet haatzaaien, maar vind het wel goed om de discussie aan te gaan. Ik heb daardoor nu ook weer meer geleerd over andere meningen."

Oualid van 17 is zo iemand met een andere mening. Hij zag alle comments van jongeren die zich uitspraken tegen homo's, en besloot ook te reageren: "Ik ben zelf een Marokkaan maar dit geeft me verdriet. Ik ben tegen het verbod voor homo's. Dit raakt alle Marokkanen in de wereld." Aan de telefoon legt hij uit waarom hij de behoefte voelde om zich uit te spreken: "Ik zie wel vaker zulke felle comments bij nieuws over de islam of over Marokkanen. Veel jongeren denken dat omdat het geloof zegt dat het een zonde is, je mensen die die zonde begaan moet uitschelden of lastigvallen. Dat is totaal niet de bedoeling. Wat je volgens ons geloof moet doen is iedereen met respect behandelen, ook als ze de regels breken of iets anders geloven."

Najat is hoopvol dat er iets gaat veranderen onder Marokkaanse jongeren. Ze merkt al een beetje dat dat gebeurt, wanneer ze met hen praat op scholen: "Die gesprekken eindigen iedere keer verbazingwekkend mooi. In het begin zijn ze boos en stellen ze zich macho op. Maar dan zetten we ze aan het denken. We vragen ze waar het vandaan komt dat ze zo fel reageren. Dan zien ze vaak in dat het helemaal niks over henzelf of over het geloof zegt als iemand homoseksueel is. Want daar zijn ze vaak bang voor, dat hun geloof wordt aangetast, en dat geloof is heel belangrijk. We laten ze eigenlijk inzien dat ze een eigen mening kunnen hebben en nog steeds kunnen geloven met heel hun hart."

Of gesprekken op social media, bijvoorbeeld in comments onder onze video's, ook zo goed kunnen werken, betwijfelt ze: "Het is lastig om van heel Nederland te vragen dat gesprek op de goede manier aan te gaan. Bovendien kunnen jongeren zich dan ook een beetje aangevallen voelen, ze willen niet horen hoe ze het volgens anderen moeten doen. Dan krijg je strijd. Uiteindelijk proberen we ze te leren dat het prima is om een mening te hebben. Dat mag. Maar weet dat er net zo veel mensen zijn die een andere mening hebben."